Shawn mendes یه آهنگی داره به اسم رستگاری. یجور دیوونگی خاص توشه. راستش دارم کم کم به این نتیجه میرسم که اکثر اوقات دیوونگی منو مجذوب خودش میکنه. شاید برای همینم تا الان آدمای درست رو تو زندگیم رد کردم و به در هوای رسیدن به اون دیوونگی خفته در نقابی سخت دل بستم. یک نوع مالیخولیای خودآزارگونه که بعله این دیوانگی ها را دوست دارم. شاید برای همینه که queen میگیره. لینچو دوس دارن. کرت کوبین بعد اینهمه سال هنوز ژاکت لک گرفته ش با قیمت بالا حراج میشه. من سی سالم شده و بشدت بار سنگین تحمل ناپذیر روان رنجور دیوان زده خودم رو به دوشم میکشم.
این دیوونگی ها چرا انقدر محبوبن؟ چی توی دیوونگی های بشر هست که بهش ابهت میده؟ که بهش زیبایی میده؟ در عین حال که فریبنده و زیباست کشنده هم هست. گاهی حتی خود فرد تحملش رو نداره.
دیوونگی ,رو ,کم ,دیوانگی ,شاید ,بهش ,شاید برای ,که بهش ,روان رنجور ,رنجور دیوان ,دیوان زده
درباره این سایت